Twilight Schumann Songs (2025)

Ian Bostridge (tenor) & Saskia Giorgini (piano)

"Twilight" is het derde album van tenor Ian Bostridge en pianiste Saskia Giorgini gewijd aan de liederencycli van Robert Schumann, die allemaal werden gecomponeerd in 1840, een jaar waarin de componist een bijna wonderbaarlijke productiviteit aan de dag legde. De albumtitel en hoesfoto zijn geïnspireerd op het lied "Zwielicht", dat samen met "Mondnacht" uit dezelfde cyclus op. 39 vaak wordt beschouwd als de belichaming van de 19e-eeuwse Duitse romantiek. Het is ook een passende metafoor voor Schumanns getroebleerde ziel, die voortdurend heen en weer pendelt tussen licht en duisternis, tussen hoop en wanhoop. De geselecteerde liederen werpen een fascinerend licht op Schumanns donkere innerlijke wereld en zijn een uitdrukking van zowel zijn diepe liefde voor zijn vrouw Clara als de euforie die hij voelde na het overwinnen van een ernstige mentale crisis. Het is moeilijk om betere ambassadeurs voor dit repertoire te bedenken dan Ian Bostridge en Saskia Giorgini, wier muzikale partnerschap hen tot doorgewinterde voorvechters van het Duitse Lied heeft gemaakt.

Robert Schumann (1810-1856):
 2 Lieder from Lieder-Album für die Jugend, Op. 79: No. 22, Des Sennen Abschied; No. 26, Schneeglöckchen
 Gedichte (12) von Justinus Kerner Op. 35
 Lieder (5), Op. 40
 Liederkreis, Op. 39

Recensies:

"Het is een repertoire dat perfect aansluit bij Bostridge's talenten. Hij is nooit een conventionele lyrische tenor geweest en blijft ook op volwassen leeftijd een buitengewoon expressieve zanger... Giorgini is een solide metgezel op deze duistere reis. Soms zou je misschien een zachtere toets wensen, maar haar talent voor het schetsen van beelden is bewonderenswaardig en haar ambivalente uitvoering van de postludes sluit aan bij ons beeld van Schumann als een verdeelde geest."
BBC Music Magazine, April 2025 ****

"Voor Pentatone, neemt Bostridge nu liederen van Schumann onder handen. En daarbij toont hij, met zijn fluwelen tenorstem, vooral veel aandacht voor de schizofrene gevoelswereld van deze werken. Prachti, zo hoort het!
ZING magazine 124 ****