1er Livre de Pieces de Clavecin (2023)

Fernando de Luca (harpsichord)

Zelfs in wetenschappelijke discussies over het Franse barokke klavecimbelrepertoire wordt de naam Jean-Jacques Beauvarlet-Charpentier (1734-1794) slechts terloops genoemd. Eerdere albums van zijn muziek waren gewijd aan zijn orgelwerken; dit nieuwe album zal alle verzamelaars van Franse barokmuziek aanspreken, die beloond zullen worden met memorabele en kleurrijke portretstukken die net zo levendig zijn als werken van d'Anglebert en Couperin.

Beauvarlet-Charpentier volgde zijn vader op als titulair organist van het Hospice de la Charité in Lyon, waar de familie sinds 1748 woonde. in 1771 aanvaardde hij een prestigieuzere post in Parijs en bleef hij verbonden aan de Concerts Spirituels, de St Paul kerk (waar hij Daquin opvolgde) en zelfs de Notre Dame tot het einde van zijn dagen in de hoofdstad.

Dit eerste boek met klavecimbelmuziek werd rond 1770 gepubliceerd en bevat 16 stukken, waarvan de meeste vernoemd zijn naar personen. De structuur van zijn klavecimbelcomposities in dit deel wordt gekenmerkt door een rijke orkestrale volheid, die groots wordt aangekondigd in het openingsstuk 'La Cécile'. Vanaf het midden is La Pitras ook niet geneigd tot introversie en beloont de volle aanpak van een speler als de Luca, die een kopie bespeelt van een instrument uit 1754 "naar Blanchet" uit 1985.

Beauvarlet-Charpentier is de laatste ontdekking van de ijverige Fernando De Luca, die voor Brilliant Classics verschillende onbekende namen uit die periode heeft gevonden, waaronder albums van Pierre-Claude Foucquet, Pierre-Thomas Dufour, Charles-Alexandre Jollage (96773) en Christophe Moyreau. Deze sets kregen veel lovende kritieken. Fanfare: "'Charme' is zo'n veelgebruikt woord, maar ik kan geen beter woord bedenken om deze muziek en deze uitvoeringen te beschrijven." (Jollage) Musica dei Donum: "Ik heb niets dan lof voor Fernando De Luca's uitvoering." Hij speelt Moyreau terecht met bravoure; te veel subtiliteit zou misplaatst zijn. Het is voor het grootste deel behoorlijk extravert, en zo pakt De Luca het ook aan

- Jean-Jacques Beauvarlet-Charpentier (1734-1794), opvolger van zijn vader, organist en orgelbouwer, aan het orgel van het Hospice de la Charité in Lyon, waar de familie sinds 1748 woonde. in 1771 verwierf hij het orgel van de Royal Abbey of St Victor in Parijs en trad hij op tijdens het Concert Spirituel in hetzelfde jaar. in 1772 volgde hij Louis-Claude Daquin op in de kerk van St Paul, in 1777 kreeg hij een aanstelling in St Éloi des Orfèvres en in 1783 een aanstelling in de Notre-Dame.

- Jean-Jacques Beauvarlet-Charpentier publiceerde het eerste Livre de Pièces de Clavecin rond 1770. Deze verzameling pièces is vooral exemplarisch voor een door de Fransen herwerkte galante stijl, maar misschien is het correcter om te spreken van pre-classicisme, hoewel het een karakteristiek kenmerk is Een bijzonder kenmerk van deze muziek is het gebruik van texturen en progressies die typisch zijn voor orkestmuziek.

- Gespeeld op een Frans klavecimbel naar Blanchet (1754), gebouwd door C. Caponi (1985) door Fernando De Luca, een van de meest vooraanstaande klavecinisten van Italië. Hij heeft de complete pianowerken van Graupner, Jollage, Dufour, Foucquet en Moyreau opgenomen, die zijn uitgebracht door Brilliant Classics, met veel lovende kritieken. Zijn opname van werken van Jollage kreeg 5 sterren in de French Diapason.

Jean-Jacques Beauvarlet-Charpentier: 1er Livre De Pieces De Clavecin:
CD 1:
 1. La Cécile, Allegro 6:38
 2. La Demargnola 6:03
 3. La Nouvelle, Allegro 8:03
 4. La Siran (Aria) 6:27
 5. La Cascastel, Presto 6:47
 6. La Suzanne, Allegro 2:44
 7. La Remond (Aria), Allegro 8:01
 8. La Pestalozi, Andante 5:21

CD 2:
 1. La Pitras, Allegro 5:50
 2. La Tourrette, Allegro 3:47
 3. La Bressol (Aria) 5:26
 4. Menuets I/II 5:23
 5. La Colesse, Allegro 7:12
 6. La Motet, Allegro 8:32
 7. La Desavenier, Allegro 3:42
 8. La Delaroüe (Chasse) 5:27