THE BOY NAMED IF (DIGI)

Costello-fans zullen veel geneugten vinden in The Boy Named If. Ten eerste klinkt zijn 32e studioalbum verpletterend. De mix van Sebastian Krys benadrukt de texturen van akoestische instrumenten zonder luisteraars op te winden; Costello's gitaar, zo rusteloos als een kind bij een symfonie, zelfs op solide albums als When I Was Cruel en Secret, Profane & Sugarcane, nestelt zich precies tussen Faragher's bas en Nieve's keyboards, haak na haak uitsprekend. Een boek geschreven en geïllustreerd door Costello zelf vergezelt de luxe-editie, maar je hoeft het niet te bezitten om te begrijpen hoe het album zich ontvouwt als een reeks scabreuze vignetten die tijdens de pandemie zijn opgenomen. De stemming is splenetisch, maar niet kwaadaardig, zoals een oude codger die tientallen jaren oude vuile moppen vertelt voor een ingebeeld publiek. Elvis-as-Aleph versterkt zijn vroege enthousiasme met tientallen jaren van die genre-experimenten en behandelt het traditionele rockkwartet als het ideale medium voor delicatesse, beknoptheid, humor en af en toe een tirade.

1. Farewell, Ok
2. The Boy Named If
3. Penelope Halfpenny
4. The Difference
5. What If I Can't Give You Anything But Love?
6. Paint the Red Rose Blue
7. Mistook Me For a Friend
8. My Most Beautiful Mistake
9. Magnificent Hurt
10. The Man You Love To Hate
11. The Death of Magic Thinking
12. Trick Out the Truth
13. Mr. Crescent